Ciemny wodospad

Shinra

Wodospad w głębi lasu, który zawsze spowija gęsta mgła. Trochę upiorne miejsce, lecz jest niegroźne. Nikt tu nie zginął i nie jest to miejsce przeklęte. Można tu odpocząć i pobyć z samym sobą. Gałęzie drzew tworzą swojego rodzaju kopułę. Daje to cień i ochronę przed deszczem.

Przyszła powolnym, spokojnym krokiem i uparta o pień pobliskiego drzewa wpatrywała się w wodę. Kto wie co jej po głowie chodzi. Zapewne znów rozpacza nad losem swoim, lub krainy.

Eduardo Elric

Ed przyszedł rozmyślając. Maluch zawszę myślał jakie mogą być jeszcze pułapki. On zawszę coś wymyśli. Rozejrzał się i spojrzał na dziewczynę. Podszedł do niej i się uśmiechnął. - Hejka jestem Eduardo Elric. Zwany pułapką. Mogę wymyślić w sekundę świetną pułapkę - przywitał się.

Shinra

Podniosła wzrok na malca, który ośmielił się właśnie przerwać jej rozmyślania. Chyba nie wiedział, że nikomu nie wolno jej takich rozmyślań przerywać. Poprawiła włosy wsadzając kosmyk za ucho i zlustrował go zimnym spojrzeniem.
- Chikusho. - Szepnęła pod nosem i położyła się na środku polany, która otaczała wodospad. Zamknęła oczy i położyła ręce pod głowę.

Kagami

Nagle z mgły wyłoniła się młoda, wysoka osoba. Miała długie, proste włosy o białym kolorze. Szare oczy nie rzucające się na pierwsze spojrzenie. Jedyne co wchodziło na pierwszy plan gdy się ją obserwowało był kolczyk w wardze i ciemne, gotyckie ubranie. Szła ze spuszczoną głową w dół, wpatrywała się tylko w ziemię, czasami widziała swoje czerwone buty. Usłyszała ciche szepty, a może to tylko szum wody ? W dłoni trzymała krwistoczerwoną różę. Podeszła do wody i spojrzała na jej taflę.

Eduardo Elric

Ed spojrzał na dziewczynę, a potem odszedł od niej. Usiadł nie daleko. Zamknął oczy. Rozmyślał cały czas nad pułapkami. Rozejrzał się i zauważył zwierze pijące wodę. Było słychać deszcz. Naglę Ed miał pomysł. Zerwał trochę gałęzi. Wykopał dziurę. Bo zawsze ma przy sobie jakieś narzędzia i inne. Obłożył tą dziurę gałęziami. Oddalił się i czekał. Zwierze odeszło od wody i wpadło prosto w pułapkę. - Ha ha - zaśmiał się. Podbiegł i spojrzał w dół. Zwierzyna leżała.

Kagami

Kagami także zwróciła uwagę na zwierze pijące wodę, była nim młoda sarna. Obserwowała ją kątem oka. Gdy ta wpadła w zamaskowaną przez chłopca pułapkę Kag odwróciła szybko głowę w jej stronę. Widziała tylko ułamki sekundy całej sytuacji także podbiegła do dziury i spojrzała przed siebie. Zauważyła małego chłopca o blond włosach, po czym spojrzała na leżącą, wystraszoną sarnę na dole.

Eduardo Elric

Edowi zaczęły lecieć łzy z oczu. On nie chciał zabijać młodej sarny. Na szczęście ona jeszcze żyła. Maluch wziął linę i zarzucił ją na gałąź potem wskoczył na dół i przywiązał ją do liny. Potem Ed wdrapał się na górę i zaczął ciągnąć linę. Sarna podnosiła się pomału. Dzieciakowi było bardzo ciężko.

Kagami

Kagami widząc łzy i starania chłopca obeszła dziurę dookoła i złapała za linę za chłopcem. Zaczęła mu pomagać i też ciągnęła linę, sarna była coraz wyżej. Teraz szybko podbiegła do przodu i gdy zwierzę było wystarczająco wysoko złapała je za brzuch i wciągnęła do góry. Delikatnie położyła na jednym boku, a rękę na brzuchu, żeby ją uspokoić. - Już dobrze mały, nic jej nie będzie. - Powiedziała wpatrując się w wielkie oczy sarny, jednak mówiła do dziecka.

Raven

Wszedłem w to miejsce powoli w postaci chłopaka z wilczym ogonem i uszami,ogon wystawał z płaszcza lecz uszy był zakryte kapeluszem.Uśmiechnołem się połówka pyska gdy zobaczyłem osóbki-Witam-powiedziałem,poprawiłem kapeluszi usiadłem niedaleko.

Kagami

Odwróciła głowę, żeby spojrzeć kto przyszedł w tak spokojne miejsce. Zobaczyła Ravena, chłopaka którego poznała w mieście. - Dobry wieczór. - Odpowiedziała na przywitanie i znowu spojrzała na sarnę. Wolno głaskała ją po brzuchu, oddech zwierzęcia powoli się uspakajał, oczy zamykały. Kagami wstała i spojrzała na malca. - Następnym razem musisz uważać co na kogo planujesz. - Powiedziała z miłym uśmiechem na twarzy i potargała mu dłonią włosy na głowie. Jej wzrok przeniósł się z chłopca na Ravena.

Raven

Poprawiłem kapelusz na głowie i uśmiechnołem się do Kagami-Głodny jestem-pomyślałem i spojżałem na sarnę z uśmiechem.Miałem nadzieję że dziewczyna nie zgadnie co mam na myśli xD.

Kagami

Zauważyła uśmiech Ravena i wzrok wbity w sarnę. Zrobiła lekko zdziwione oczy i zamyśloną minę. Nie wiedziała o co chodzi. Jednak dalej nie ruszyła się z miejsca. Sarna była za nią ;3. Nagle poczuła ukłucie w palcu i spojrzała na rękę, okazało się że nadal trzyma w niej róże. A ukłucie było spowodowane wbiciem sobie kolca. Mała dziurka zrobiła się czerwona, a po chwili popłynęła z niej kropelka krwi. Kagami szybko przyłożyła palec do ust.

Eduardo Elric

Ed uśmiechnął się do Kagami. Jego uszy zadrżały. Sarna podeszła do niego i obok niego się położyła. Maluch pogłaskał ją i spojrzał na chłopca wilkołaka. Jego uśmiech rozszerzył się. Sarna go polubiła. - Witam - odpowiedział do wilka.

Raven

Spojżałem na małego-Witam także-powiedziałem z uśmiechem,spojżałem na Kagami,pstryknołem a róża zmieniła kolor na biały i nie miała kolców.Poprawiłem kapelusz i machnołem ogonem.

Eduardo Elric

Ed zerknął na Ravena. Potem sarna wtuliła się w niego i uciekła. Rozejrzenie było konieczne. Ed wdrapał się na drzewa i zwisał do góry nogami. Tak zawszę wymyślał sobie pułapki. Maluch był świetny w pułapkach, był też zwinny, szybki i itd.