Ciemny wodospad

Shinra

Kiwnęła niezauważalnie głową. W sumie drgnęła lekko.
- Genki desu ka? - Spytała siadając na trawie i przyglądając się wszystkim obecnym. Zmiennokształtny kojarzył jej się, chyba już nieodwracalnie, z czymś, czego na głos tu nie wymówi.
- Saitei-dayo. - Wyszeptała pokazując głową na zmiennokształtnego. Była ciekawa czy zrozumie. Nie podobał jej się ogólny sposób bycia tej osobistości.

Kagami

-Hai, genki desu. - Odpowiedziała jej na pytanie. Czy było świetnie? Nie koniecznie, ale było w miarę dobrze. - O genki desu ka? - Zapytała teraz Shinrę. [Nie wiem jak jest "A u Ciebie?" xD] Słysząc następne słowa dziewczyny zaśmiała się cicho. - Naze da? - Zapytała nadal cicho się śmiejąc.

Shinra

- Saa. - Wzruszyła ramionami nie mogąc opisać swojego nastroju.
- Yaro, onna-tarashi. - Powiedziała patrząc na niego z chłodnym wyrazem twarzy, który powoli zanikał z jej twarzy.
- Nani kore? - Spytała pokazując na białą różę. Chodziło jej o to, czy przedmiot ów ma jakieś specjalne właściwości, czy może jest tylko ozdobą.

Kagami

Znowu się zaśmiała. - Wiesz... Bywa. - Odpowiedziała jej z uśmiechem mrużącym oczy. Spuściła wzrok w dół i spojrzała na swoje buciki, potem znów wzrok przeniósł się na Shinrę. - Iie... Jest to zwykła róża, która została niestety zmieniona na inną niż była. - Powiedziała patrząc na palec, w który wcześniej wbił się kolec. Rana już się goiła.

Shinra

Wzruszyła ramionami.
- No cóż. Teraz każ mu to odwrócić. - Powiedziała pokazując jej zmiennokształtnego. Róża była chyba czerwona i miała kolce. Czyli była zwykła, ale te zwykłe zawsze były dla niej najpiękniejsze. Machnęła ogonem i spojrzała na Kagami. Nie miała tematów do rozmowy.

Kagami

-Cóż... będzie trudno iż zmienił to w pierścionek. - Zdjęła srebrne kółeczko z palca i położyła na trawie. Jako dziecko by to zakopała myśląc, że coś z tego urośnie. Ale ona albo tutaj to zostawi, albo na prawdę powie Ravenowi, żeby ponownie zrobił z tego różę. - A tak w ogóle. Długo jesteś w tej krainie? - Zapytała.

Shinra

- Nie. - Powiedziała krótko. - Ale już widzę tu mnóstwo maleńkich stworzonek, które łażą pod nogami i rujnują krainę. - Powiedziała kiwając głową na pozostałych.
- Wszędzie szukają dobra i radości. Miłości, szczęścia, piękna, światła, uroku i wspaniałości. Pff... - Powiedziała kręcąc głową. Miała wrażenie, że przybywa w bajce. Bajce, która ciągnie się monotonią dobra i radości, a ona ma a zadanie to przerwać. Nie chciała widzieć wszędzie dobra. Pff... Ona nigdy go nie szukała. Teraz miała przekonać się czy Kagami podziela jej poglądy.

Kagami

-Czy rujnują to ja nie wiem, wiem że niektórzy robią tutaj sztuczny tłum. - Powiedziała spoglądając na tych z tyłu. Zauważyła, że Raven z ludźmi ciągle robi to samo, straszy ich w ten sam sposób nie martwiąc się, że człowiek może o tym pamiętać gdy się obudzi. A wtedy spokojnie może wydać ich istnienie. - Ludzie najczęściej szukają tego czego im brakuje lub tego czego ktoś im wmówił, że potrzebują. I idą ślepo za tym jak stado baranów nie zwracając uwagi na prawdziwy, otaczający nas świat. - Powiedziała to co płynęło jej w myślach. Miała o tym takie zdanie, ona przybyła tutaj by zażyć wolności, by stać się niezależna i móc robić co by chciała. I tak się stało.

Shinra

Zerknęła na niebo. Ledwie widoczne wśród gęsto rosnących gałęzi. Widocznie Kagami częściowo podzielała jej poglądy.
- Lepsze to niż udawanie mrocznego czegoś, a potem zakochać się po kilku słowach. Potem ktoś staje się radosny i resztkami sił próbuje utrzymać ten mrok przy sobie. Ktoś taki nie zasługuje na moją uwagę, bo to jest fałsz, a ja fałszu nie lubię potwornie. - Powiedziała zerkając na Ravena. Tak, on wydawał się taki. Udaj strasznego, a dla wszystkich jest miły.

Kagami

-Mam dokładnie tak samo. Chociaż na przykład ja nie sądzę o sobie iż jestem "mroczna", albo "wesołym kwiatkiem". Jestem sobą, osobą która jest inna niż wszyscy. Ktoś mógłby jakoś ocenić mnie po wyglądzie... Ale co ma wygld do charakteru? Nic, ktoś może ubierać się całkiem na czarno, a być optymistą. - Powiedziała idąc za wzrokiem Shinry. Jeśli dobrze wyczytała jej wzrok to chyba wie o co chodzi. I to jest prawda, ale czy na pewno?

Shinra

- Nigdy nie byłam pesymistką, czy wielką optymistką. Widzę świat różnie, a mój charakterek zmienia się wraz z humorem. - Powiedziała uśmiechając się sztucznie. Nie ukrywała tego uśmiechu, lecz znikł on błyskawicznie z twarzy lisicy. Czujnie obserwowała wszystkich, lecz już po pewnym czasie darowała sobie i skupiła się na rozmówczyni.
- Ja sądzę, że prawie każdy "mhrok" jest sztuczny, bo boi się być niemiły dla innych. Ja się tego nie boję, a takie udawanie groźnego jest dla mnie głupotą. Jak się boi zranić innych, to się nie udaje, tylko jest się sobą. Nie sądzisz? - Spytała łapiąc się za uchem.

Kagami

-Muszę przyznać Ci rację. Zawsze nasz humor czy jakiś czas w życiu zmienia charakter. Lecz nie na stałe. Wiadomo, że inaczej się zachowujemy gdy targają nami jakieś uczucia. I gdy się wie kto kiedy i jak się zajmuje wtedy możemy stwierdzić jaki ma na prawdę charakter. - Powiedziała powoli podchodząc do wodospadu. Zdjęła buciki i skarpetki oraz usiadła przy brzegu wkładając nogi do zimnej wody. Uśmiechnęła się delikatnie pod nosem.

Shinra

Zerknęła na wodę. Poprawiła włosy i dotknęła tafli dłonią. Zamyśliła się na chwilę, lecz czujnie przyglądała się reszcie. Znudzona wskoczyła na pobliskie drzewo i machała nagami pod wilgotną gałęzią.
- Ty jesteś w klanie zmiennokształtnych, tak? - Spytała nie spuszczając wzroku z wody.

Kagami

-Dokładnie tak. A Ty jesteś Zwierzołakiem? - Zapytała. Coś jej tak podpowiadało, czyżby wygląd? Machała sobie nogami tworząc pod wodą lekkie wiry i bąbelki, które zamarzały "dziwnym" (xd) trafem na powierzchni. Czekała teraz na odpowiedź, patrząc jak małe, lodowe kulki świecą światłem odbijanym od słońca.

Shinra

- Tak. - Odparła machając ogonem. - Wszyscy twierdzą, że są tylko wilkołaki i kotołaki. Ja jestem lisołakiem. - Powiedziała fakt, którego nikt by nie pominął. - Powoli zaczynam cię lubić. - Powiedziała uśmiechając się lekko. Nigdy nikogo nie lubiła na początku, bo najpierw musiała go lepiej poznać. Sama była zdziwiona, że tak wcześnie polubiła Kagami.