Test na szpiega {Reni}

Reni

Mała polana, ze wszystkich stron otoczona drzewami. W pobliżu jest strumyczek. Miejsce piękne, ale zarazem tajemnicze. Tu się odbędzie test Reni na szpiega.

Przyszła wolnym krokiem uważnie się rozglądając. Tu się odbędzie jej pierwszy test. Jeszcze nic nie było pewne, ale miała nadzieję, że zda. Zaczęła czekać na swego egzaminatora. Jeszcze nie wiedziała, kim on będzie. Usiadła spokojnie i czekała.

Konan

Przybyła w towarzystwie jesiennego, chłodnego wietrzyka. Rozejrzała się dookoła i skinęła głową zdającej.
- Witam. - powiedziała i poprawiła kosmyk włosów.

Reni

- Witaj, to ty mnie będziesz uczyć? - Spytała się. Chciała mieć pewność, ale coś jej mówiło, że to jest jej egzaminatorka. Po prostu to wiedziała. - Od czego zaczniemy? - Spytała się w końcu. Początki są najgorsze. Chciała mieć to za sobą.

Konan

Dobrze. Powiedz, czemu wybrałaś właśnie tą rangę? - spytała i zaczęła obserwować dokładnie dziewczynę.

Reni

-Może trochę dlatego, że lubię się ukrywać, potrafię zdobywać cenne informacje i trudno ze mnie coś wyciągnąć. - "Jeśli to w ogóle możliwe". Pomyślała sobie i zaraz dodała - po prostu chcę też trochę wspomóc klan, a im więcej chętnych do pomocy, tym lepiej. Nie potrafię leżeć i patrzeć jak inni pracują, to mnie zmusza do działania. Do innej rangi nie pasuję. Nie potrafię z czystym sumieniem zabić zwierzęcia, ani w tym pomagać, tylko w prawdziwej potrzebie potrafię się zmusić do tego; dlatego myśliwy odpada.

Konan

Dobrze. Jeszcze kilka uniwersalnych pytań. Więc, może. Jeśli przywódca wysłałby cię na misję, która byłaby jakby samobójstwem, zgodziłabyś się? spytała i spoglądała na dziewczynę.

Reni

- Tak, jeśli od tej decyzji zależałoby bezpieczeństwo klanu. Jestem gotowa ponieść najwyższą cenę. Nie mam co do tego wątpliwości. - Powiedziała szybko. Nie miała co do tego żadnych wątpliwości. Była gotowa na śmierć. Życie szpiega to nie zabawa.

Konan

A co jeśli by cię złapali. Sama silna wola i przyjęcie zadania to jedno, ale jeśli doznawałabyś najblośniejszych ran fizycznych jak i psychicznych, zdradziłabyś sekrety? spytała.

Reni

- Nie, nigdy. Wolę umrzeć, niż skazać na śmierć swój klan. Klan najważniejszy. Me życie względem życia klanu jest nic niewarte. - Powiedziała unosząc wzrok, nie umiałaby tak po prostu zdradzić. Nigdy. Wolała przeżyć (lub nie) najstraszniejsze męczarnie, niż zdradzić klan, jego tajemnice.

Konan

Uważam, że zasługujesz na tą pozycję. Służ swojemu Klanu jak najlepiej! - pożegnała się i zniknęła.

Reni

- Dziękuję. - Powiedziała wiedząc, że i tak jej nie usłyszy. Rozejrzała się kilka razy, westchnęła i odeszła z tego miejsca. Teraz mogła godnie służyć. Nie miała co do tego wątpliwości. Ale to miejsce i ta chwila pozostanie w jej pamięci na zawsze.