Ulica Kafejkowa

Kagami

-To dobrze. - Powiedziała wracając do niego wzrokiem. - Niech Pan tu chwilę zaczeka. - Powiedziała z uśmiechem do mężczyzny a on spojrzał na nią tak jakby chciał powiedzieć "I tak nie miałbym gdzie pójść." Lecz po tym także się uśmiechnął co było widać po oczach, gdyż usta miał prawie zasłonięte brodą. - Choć. - Powiedziała do Ravena i zaczęła iść w stronę jednej z kafejek, w których można byłoby kupić ciastko, lody albo napić się napojów ciepłych jak i zimnych.

Raven

Szedłem za Kagami,poprawiłem kapelusz-Kradniemy czy na spokojnie?-spytałem trzymając ręke na Saksie.

Kagami

-Na razie na spokojnie. - Powiedziała uśmiechając się lekko, jakby cwaniacko. Weszła do prawie pustej kafejki, nic dziwnego. Większość ludzi teraz jest w pracy. Przywitał ich dźwięk dzwoneczków, które poruszyły się przez otwarcie drzwi. Podeszła do lady. - Dzień dobry. - Powiedziała do kelnerki. - Poproszę jedną gorącą czekoladę, słodką i sernik na zimno. - Rzekła a dziewczyna zapisała to w notesiku. - A Ty coś zamawiasz? - Zapytała Kag Ravena.

Raven

Podeszłem do lady-Ja tylko kawe z mlekiem i cukrem-powiedziałem poprawiając kapelusz.Czekałem aż kelnerka poda to co ma podać.

Kagami

-Już podaję. To będzie 7 monet. - Powiedziała kierując się do maszyny z czekoladą. - Proszę chwilę poczekać. - Kagami słysząc słowa wyjęła 7 monet i położyła przy kasie. Podeszła do jednego z drewnianych stolików i usiadła na krzesełku. - Aha... I poprosimy na wynos. - Dodała z uśmiechem. W cierpliwości czekałą na zamówienie wystukując jakąś melodię.

zw. idę z psem. Będę za jakieś 10-15 min.

Raven

Usiadłem na krześle i podałem Kag 5 monet-Trzymaj-powiedziałem.Jestem taki że oddaje jeśli ktoś za mnie zapłaci :,D.Czekałem na kawe co jakiś czas poprawiając kapelusz.Kelnerka troche dziwnie się na mnie gapiła przez moje nie rude lecz ogniste włosy.

Kagami

-No to dałeś mi o 3 monety za dużo. - Powiedziała odsuwając od siebie trzy monety a chowając dwie. Nie będzie się sprzeciwiać, bo wiedziała, że Raven i tak jakoś dałby jej te 2 monety. Kelnerka podeszła z zamówionymi rzeczami. Czekolada i kawa były w kubkach z "dzióbkiem" a sernik w plastikowym, kwadratowym pudełku. - Smacznego. - Powiedziała kobieta. - Dziękujemy i do widzenia. - Powiedziała Kag wstając z krzesła. - Chodź. - Rzekła do Ravena i z czekoladą oraz ciastem w rękach wyszła z kafejki i podeszła do mężczyzny. - Proszę. To dla Pana. - Powiedziała kładąc obok niego jedzenie. A ten podziękował i przedstawił się. Na imię miał Charles. - Ja jestem Kagami a mój znajomy nazywa się Raven. My musimy iść. - Powiedziała i pomachała mężczyźnie dłonią. Zaczęła się kierować w stronę czegoś przypominający nasz kiosk, ale bardziej sklepik.

Raven

Wyszedłem z kawą w ręku oraz trzema monetami.Gdy byłem obok Kag jakoś te 3 monety wrzuciłem jej do kieszeni.Kawe co jakiś czas popijałem a kapelusz poprawiałem.Przed wejściem do kiosku zatzymałem Kag-Rozwałka?-spytałem z cwaniackim uśmieszkiem.

Kagami

-Cóż... Nie do końca. Mam ochotę coś "kupić". - Powiedziała z dziwnym naciskiem na słowo "kupić". Oczywiście, że nie chodziło jej o zakup jakiejś rzeczy, a tym bardziej jej kupno. Chciała mieć coś co jej się przyda w trudnych chwilach, miałą nadzieję, że to jej pomoże. Teraz miała tylko taki sposób, kiedyś w swoim domu szła i robiła sobie kolczyki, zrobiła tatuaż i tyle. A teraz to będzie chyba trudniej dostępne. "Właśnie! Tatuaż!" W jej głowie pojawił się jakiś plan, który według niej był całkiem ciekawy. Ale poczeka aż będzie trochę starsza. Weszła do sklepiku.

Raven

Wszedłem za Kad do sklepu poprawiając kapelusz.Sprzedawczynia zdziwiła się naszym widokiem i nacisnela jakiś guzik pod ladą,wiedziałem o co chodzi i szturchnołem Kad w bok.

Kagami

Także zauważyła co robi sprzedawca. Czy on nie wie, że ludzie oglądają filmy, w których wszystko jest pokazane? Udawała, że nie zwraca na to uwagi i kiwnęła głową do Ravena, żeby robił tak samo. Podeszła do jednej z gablotek, w których były małe noże, scyzoryki, żyletki. No to Kagami znalazłą to co chciała, a mogło jej się to przydać jeszcze dziś. I w cale nie chodziło o broń, wybrała by się wtedy do innego sklepu. Przyglądała się ceną.

Raven

Podeszłem do gabloty ze sztyletami oraz kastetami różnego rodzaju.Przyglądałem się cenom lecz miałem już wybrane.Dwa sztylety trójzębne oraz tytanowy kastet z kolcami.

Kagami

Sprzedawca podniósł rękę i położył ją na ladzie. - Przepraszam... Mogę zobaczyć tę żyletkę ? - Zapytała Kag, a sprzedawca kiwnął głową nadal ich obserwując, znowu cofnął rękę pod ladę. Było wiadome, żę zaraz może zawołać ochronę. Co on w nich widział ? Zachowywali się normalnie. Kag otworzyła gablotkę i wyjęła żyletkę ostrą i połyskującą. Pare razy poprzewracała ją pomiędzy palcami. - Wie Pan... Nie radziłabym tego robić. Tylko to Panu utrudni, a może i zakończy życie. - Powiedziała wpatrzona w błysk, który odbijał światło w żyletce.

Raven

Jednym ruchem zmieniłem się w wilkołaka i wziąłem mężczyznę za gardło-Prawda
nie rób tego bo mozesz moczyć łóżko do końca życia jeśli przeżyjesz-powiedziałem z grubym głosem dalej trzymając mężczyznę za gardło w powietrzu.

Kagami

Drzwi dla personelu się otworzyły a w nich stanął mały chłopiec o dłuższych blond włoskach. W ręku miał lizaka, ale gdy zobaczył co się dzieje upuścił go na ziemię. W oczach widać było strach. Teraz Kagami spojrzała na CHYBA jego dziadka, który już siniał na twarzy. - Nie! Raven puść go! - Krzyknęła ze łzami w oczach. Przeskoki nastrojów? Nie... wspomnienia, to wystarczyło by Kag zmiękła.