Ulica Kafejkowa

Kagami

"Kurde! Skąd on wie co myślę!? Jak on to słyszał?!" Po pomyślała odsuwając się dwa kroki w tył. - Nie wchodź mi do głowy! - Krzyknęła. To jej nie pasowało. Jej myśli są jedynym miejscem, w którym może być całkiem sama. W którym czuje się bezpieczna, a ktoś właśnie przebił się przez mur prywatności. Cały jej świat... Nie! Ona musi go chronić ! Szczególnie pewną osobę w nim. Nie da jej skrzywdzić.

{choroba jasna! Rav masz pozwolenie na manipulowanie myślami? Nie! więc nie przesadzaj co?}

sorki, że w twoim poście Kag ;]
Kon

Raven

No dobra dobra nie denerwuj sie-powiedziałem do Kagami,poprawiłem kapelusz i wyjołem Saksę.Kręciłem nią na palcu,co jakiś czas spoglądając na dziewczyne. Myślałem jak by tu zniknąc aby ona tego nie zauważyła.

Kagami

-Ja nie mam więcej słów. - Powiedziała spoglądając kątem oka w kierunku sklepu... - Do zobaczenia. - Powiedziała poważnie. Obróciła się o 180 stopni i poszła sobie z tego miejsca. Co tu po niej ? Po chwili zniknęła w jednej z uliczek pomiędzy domami, za którymi był las. Z krzaka wystawał w pierwszej chwili sam ogon, potem nic.

zt.

Raven

Widząc jak Kag odchodzi ja wskoczyłę na dach domu.Długo zawyłem do nieba, poprawiłem kapelusz i kierowałem się w stronę lasu.Po chwili mnie nie było.

z.t.

Geylina

Geylina teleportowała się w to miejsce . Wylądowała na dachu jakiejś popularnej restauracji, której szyld podświetlony neonami raził ją w oczy . Zgrabnym ruchem zeskoczyła nadzwyczaj lekko z dachu na ziemię, z nieznaczną pomocą skrzydeł . Poszła po starym, wysłużonym i popękanym już chodniku . Zarzuciła na siebie pelerynę, nie tylko aby dać sobie trochę ciepła, ale także po to aby ukryć skrzydła . Szła w stronę jarzącej się biało latarni, która mrugała ustawicznie . Usłyszała jakiś szelest w rogu przy zakręcie ulicy . Wróciła się tam, aby sprawdzić, co się dzieje . Ostrożnie podeszła do koszów na śmieci i wychyliła głowę zza nich o cal . Zoabczyła jakiegoś starego pijaka, śpiącego na strecie śmieci, któremu stukła się butelka . Odetchnęła i poszła dalej . Rozglądała się na boki chwytając strzępki wydarzeń, dziejących się za drzwiami restauracji, kafejek . Szła dalej patrząc tylko przed siebie . Śmiechy, krzyki i inne usłyszane przez Geylinę odgłosy umilkły kiedy w końcu teleportowała się stąd . Po cóż więc udała się w kierunku ulicy Kafejkowej, skoro i tak nic tam nie zrobiła ? Ta odpowiedź należała tylko do Geyliny .

Reni

Reni przyszła i zaczęła się rozglądać. Była tu pierwszy raz, ale nie unikała spojrzeń innych. Szukała znajomych i przyjaciół. Ale to miejsce nie przypadło jej do gustu, więc i stąd poszła. Cóż innego mogła zrobić?