Muzeum

Shinra

Żałosne. Mógłby chociaż okazać klasę. Sam fakt, że wygadał się jednej, że kocha ją i inną, nie mówił o nim dobrze. Pokręciła głową i przestała się śmiać. Zerknęła na Kagami i kiwnęła głową. Było to tylko nieme dokończenie poprzedniej wypowiedzi.
- Kocha. - Powiedziała.
Zdziwieni ludzie patrzyli na nią. Oj. Jak ona chętnie by wszystkich pozabijała. Gapili się jak sroka w gnat. Miecz wisiał pod płaszczem gotowy do akcji, a ona czuła jego lekkie drgania, które mogłyby zachęcać do ataku. Zaraz, zaraz. Leżał tu martwy człowiek. To był dobry powód.
- Pozabijać? - Szepnęła niesłyszalnie dla tych marnych istotek. Ręka gotowa do ataku była przy rękojeści miecza. Drgania nasilały się, choć były niewidoczny.

Kagami

-Świat jest dziwny. - Powiedziała tylko patrząc za odchodzącą Shayo. Spojrzała na Shinrę, która trzymała dziwnie rękę. Jeśli można było powiedzieć, że trzymała. Spojrzała na nią pytająco, a potem na ludzi. Widziała w oczach niektórych strach, który teraz coraz bardziej było czuć w powietrzu. Teraz dopiero zrozumiała niemą mowę (XD) ust Shinry... - Niee... Nie warto. - Powiedziała tylko kiwając głową. Zauważyła, że dorośli w tej krainie mają fazę na zabijanie, często widzi ich gdy zabijają innych. Czy ona też będzie musiała?

Shinra

Pokręciła głową. Strach. Co oni? Lisołaka nie widzieli? Trupa nie widzieli. Wyjęła miecz z pochwy, a on jakby lekko zasyczał, gdy otarł się o pochwę ze skóry. Uśmiechnęła się sztucznie, a ludzie zszokowani zaczęli uciekać.
- Mali tchórze. - Powiedziała chowając miecz i uśmiechając się lekko.
- Czemu? - Powiedziała zdejmując płaszcz, który ją już krępował, a z resztą, ludzi nie było.

Kagami

Patrzała na uciekających ludzi w spokoju. Nie chciała ani ich zatrzymywać, ani popędzać. No cóż... teraz w muzeum może zrobić się ciekawie. Były tu całkiem same... Straży też chyba nie było. A one mogły robić z tymi wszystkimi rzeczami co tylko chciały ! - Czemu? Nie są tego godni. A nie ma co na nich marnować choć odrobiny energii. A czemu chciałabyś ich pozabijać? - Zapytała.

Shinra

Shinra uśmiechnęła się.
- Nie wiem. Chcę. Tyle. - Powiedziała kierując rękę w ich stronę. Ludzie jeszcze nie wyszli. Shinra zacisnęła dłoń. Słychać było krzyki, a do pokoju wlała się struga krwi, która popłynęła po podłodze i rozlała się po całej. Shinra zerknęła na korytarz. Co ona zrobiła? Sama nie wiedziała. Zabiła wszystkich szybko, ale za to bardzo boleśnie. To był zwykły impuls. Może to jej moc? Kto to wie. Nie zwracała na nic uwagi. Tylko na rozmówczynię.

Kagami

Otworzyła szeroko oczy z wrażenia. - Co...? Kto...? Jak...? - Wydukała zdziwiona. A więc zwykła zachcianka... No proszę, proszę. Jak ludzie są uparci mogą robić co chcą. Taka jest ich natura... Trzeba jeszcze mieć ambicje, ale to inna para kaloszy. Już teraz nie czekała na odpowiedź na wydukane pytania. Zaczęła powolnie chodzić po pomieszczeniu, chciała udać się do skamielin. Chciała znaleźć jakąś ładną, ulubioną skamielinę. Ona wiedziała o jaką chodzi, to najważniejsze Very Happy

Shinra

Ruszyła za nią nawet nie patrząc na ciała.
- Czego szukasz? - Spytała wchodząc do pomieszczenia ze skamielinami. Sama stąd zabrała runy, które obecnie są w jej mieczu. Wyjęła go i wybiła gablotę osłoniętą szkłem. Szukała czegoś. Nawet nie wiedziała czego.

Kagami

-Szczerze mówiąc nie do końca wiem. Czegoś co mi się spodoba. - Powiedziała nie zwracając uwagę na spadające na kafelki szkło. Rozglądała się i zaglądała do szklanych gablot. Widziała wiele skamielin znaczących coś i także nie znaczących. Chciała znaleźć coś co ją złapie za serce, jeśli można tak powiedzieć. Jak na razie tego nie widziała. A przed nią jeszcze tylko kilka gablotek, a potem dinozaury i zwierzęta wymarłe.

Shinra

W końcu znalazła. Wyjęła z innej gabloty naszyjnik. Schowała go do kieszeni i po chwili wyjęła. Założyła go. Zapomniała, że jest tu sama. Tylko Kagami. Szukała czegoś innego. Może ładniejszego. Oglądała każdą gablotę uważnie. Zaraz! Przecież tu jest broń! Przeszła nadal szukając, lecz już miała pewne plany.

Kagami

No i z pomieszczenia ze skamielinami przeszła do różnych rzeczy związanych z prehistorycznymi zwierzętami i dinozaurami. Chodziła koło ciekawych gablotek z pazurami i kłami drapieżników. Jej oczy momentalnie zaświeciły. Może tu coś znajdzie? Kątem oka obserwowała Shinrę. Niektóre kły były ładne lecz za długie, lub jednak nieinteresujące. Inne były prawie idealne, lecz już się kruszyły. Nagle stanęła pod sceną, na której stał wypchany kot szablo zębny. Tak jakby przed nim był śliczny (według Kagami) pazur. Jak napisali na informacji był bardzo wyjątkowy i wartościowy. Kag stała wpatrzona w niego.

Shinra

A ona obojętnie przeszła do działu z ronią. Tutaj mogła coś znaleźć. No nie! To broń nowoczesna. Karabiny, granaty i... BAZOOKI! Chwyciła wszytko co popadnie i przełożyła przez pad, ramiona, ręce. Przyszła uwieszona w połowie sprawnego arsenału jaki tam znalazła.
- Jestem Hitlerem. - Powiedziała pokazując obrazek gościa, który miał tą broń co ona. Odwróciła się, a broń gruchnęła na ziemię, bo zrzuciła ją z siebie. Czekała na Kagami.

Kagami

Spojrzała na wchodzącą do pomieszczenia Shinrę, którą było ledwo widać pod "płaszczem" broni. Zakryła dłonią usta próbując się nie roześmiać. Ale słowa i zobaczenie śmiesznego mężczyzny, ze śmieszną fryzurą na zdjęciu ją rozwaliło. Zaczęła się śmiać i od razu objęła brzuch rękoma, żeby ją nie rozbolał. Gdyby podłoga była miękka pewnie by na nią padła i zaczęła walić nogami o kafelki. Po chwili z oczu zaczęły lecieć łzy, łzy śmiechu. Otarła oczy i uśmiechnęła się. - Pasuje Ci ten strój. - Powiedziała zamrażając szkła kamer i zabierając pazur z wystawy. Schowała go sobie do skarpetki.

Shinra

Mina jej spoważniała. Zrobiła chłodną minę i wykonała skomplikowany i bardzo wyrachowany gest ręką, którego teraz by nie powtórzyła. Dłoń latała płynnie na wszystkie strony. Zatrzymała się, a ona wydęła wargi jakby strzelała focha.
- Może. - Powiedziała grubym głosem i zaczęła rechotać, bo nerwy jej puściły. Padła na ziemię i zaczęła się brechtać. Podniosła się i znów zrobiła kamienną twarz.

Kagami

Obserwowała oczami reakcję Shinry na jej słowa. Starała się zapamiętać co zrobiła ręką, aby potem spróbować to powtórzyć. Gdy zobaczyła jej minę zachichotała. - Yy. Noo... - Powiedziała nadal radosna. Wystawiła rękę do przodu i zaczęła próbować powtórzyć skomplikowany ruch dłonią. Niestety za chiny tego nie zrobi ! To było takie... oryginalnie trudne xd.

Shinra

Poszła szukać mieczy. W końcu znalazła pomieszczenie, ale były same niewarte tknięcia przez nią miecze. Zawróciła i zaczęła się oddalać. Z międzyczasie chwyciła Kagami i ruszyła do głównego pomieszczenia. Zastanawiała się cy wyjdzie. Skinęła głową na wyjście i zaczęła iść. Po drodze włożyła na siebie płaszcz. o chwili zniknęła w oddali. Już jej tu nie było.