Łąka Wielkiego Dębu

Konan

Konka wiedziała o co chodzi. Sama też nienawidziła deszczu. Zrobiła krok w przód w stronę dębu, by schronić się przed deszczem, gdyby nagle zaczął lać. W obecności bliskiej osoby, aż chciało jej się mówić. Zapominała o danym sobie celu.
- Yahiko, widziałeś Nagato? - spytała. Choć odpowiedź była z góry przesądzona. Gdyby go odnalazł zapewne byłby tu razem z nim.

tsiii. to część mojego zgubnego podpisu ;]

Yahiko

- Niestety nie. - Powiedział trochę zażenowany. Podszedł o dębu bliżej i oparł się o jego pień. Zerknął na wszystkich obecnych. Jesień się zbliżała i to przyprawiało zawsze Yahiko o zły nastrój. Zerknął na wszystkich znowu.
- Konan, może gdzieś pójdziemy? - Spytał chcąc zmienić temat.

Ale kto to? Na pewno nie ja!

Konoi

Konoi zamruczała cicho, po czym zeskoczyła zwinnie z gałęzi. Obróciła się na moment do obecnych i lekko zmrużyła oczy. Zaraz odwróciła się i spacerkiem poszła przed siebie, cicho nucąc pod nosem jakąś piosenkę.

Konan

Konka skinęła na potwierdzenie głową. Rozejrzała się dookoła. Kraina godna podziwu, lecz teraźniejszy czas i deszcz zmazywał to dobro. Po chwili przeniosła wzrok na Yahiko.
- Gdzie? - spytała i poprawiła swój płaszcz przy rękawie.

Yahiko

- Może do martwego lasu? - Spytał wzruszając ramionami. Tam przynajmniej nie będzie tak lało, a to już coś. Wstał, otrzepał się i skinął głową na las. Czekał na jej odpowiedź przyglądając się otoczeniu, wszystkim obecnym i chmurnemu niebu. W oddali zobaczył białe kartki lecące gdzie je wiatr poniesie. Przyjrzał się szybko temu miejscu i słuchał wszystkiego uważnie.

Konan

Konka skinęła głową, przy czym jeszcze potwierdziła to słowami.
- Prowadź - rzekła i wpatrywała się w Yahiko. Zmienił się odkąd ostatnio go widziała. Uśmiechnęła się w duchu, że wrócił cały i zdrowy.

Yahiko

Odwrócił się do niej i znów zerknął na las. Chyba tam się znajduje. Chyba(xD). Spojrzał na wszystkich obecnych i bez słowa ruszył w kierunku lasu. Kiwnął głową ze względu na tą swoją część kultury i szedł alej. Zerkał za siebie, by sprawdzić, czy Konan za nim idzie. Uważnie przyglądał się otoczeniu i zniknął gdzieś w oddali.

Weny nie mam :[

Konan

Jej nogi rozsypały się w papierkowej gęstwinie. Te, które latały naokoło niej przybrały kształt skrzydeł za plecami Konki. Ruszyła bez słowa za Yahiko. Wkrótce zniknęła z horyzontu.

ja właśnie też...

Shayo

Shayo wjechała na łąkę na koniu, przystanęła trochę na uboczu i zeszła z konia, reszte drogi do dęba szła trzymając konia za lejce. Kiedy już przystanęła przy dębie koń zaczął jeść trawę. Shayo usiadła po dębem, chowając się przed słońcem.

Lily

Łąka. To to, co kochają wróżki. Mała Lily przedzierała się przez gąszcz trawy widząc gdzieś niedaleko drzewo. Idąc spoglądała na różne wędrujące po ziemi owady. Biedronki, wielkie motyle, mrówki czy pszczoły. Nagle usłyszała sapanie jakiegoś gigantycznego zwierzęcia. Zobaczyła jak przed nią trawa wyrywa się do góry i znika w paszczy konia. Bała się zostać zjedzoną, więc szybko pobiegła w stronę drzewa. Wspinaczka po korze nie była trudna zważając na to, iż przerwy w korze dla dziewczynki były dużo większe niż są. Wdrapała się na małą dziurę w pniu i tam sobie usiadła. Zauważyła jakąś osobę siedzącą troszkę dalej, lecz nie chciała się odzywać, gdyż byłą nieśmiała..

Namida

Gdyby ktoś przyglądał się długiej trawie tańczącej na wietrze mógłby zauważyć, że coś się w niej porusza. Sunie na przód szybko, lecz nie za szybko. Namida biegła na czterech łapach i także natknęła się na duże zwierze jakim był koń. Zwolniła i powoli chciała go ominąć, lecz przeszła za blisko trawy, którą najwidoczniej chciał zjeść. Odskoczyła szybko do tyłu i zasyczała na wielkiego konia wystawiając przy tym swój rozdwojony język. Miała już kiedyś z końmi do czynienia i nie ma zamiaru, żeby coś tak dużego ją zjadło.

Lily

Siedząc w wcięciu w korze obserwowała istotę poruszającą się w trawie. Gdy rozpoznała w niej smoka zlękła się i wspięła szybko jeszcze wyżej. Nigdy nie spotkała takiego zwierzęcia i nie wiedziała czego się spodziewać. Jak na razie pozostawała obserwatorem..

Namida

Widząc, że koń się tym nie przejął fuknęła tylko. Jak mógł ją zignorować ? Szła sobie spokojnie dalej pomiędzy kłosami trawy gdy zauważyła motyla ! ;3 Podeszła do niego prawie bezszelestnie i skoczyła, gdy ten nagle odleciał. Zrobiła duże oczy i zaczęła gonić po łące kolorowego owada. Tak biegła, biegła i biegła aż nagle on wzleciał w górę, a Nami wbiła się w drzewo. Poleciała do tyłu łapiąc się łapą za główkę. Przez chwilę widziała gwiazdki krążące jej wokół głowy i spojrzała na górę gdzie spojrzała już innego, jasnego motyla. Nie! to nie był motyl! To był mały człowieczek.

Lily

Wytrzeszczyła gałki oczne spoglądając nimi na smoka. Chciała już się zaśmiać gdy stworzenie łapało motyla, lecz nagle drzewo się zatrzęsło i mała Lily spadła z pnia na trawę tuż przed magiczną istotą. Nie wiedziała co ma zrobić. Latać nie potrafiła, gdyż miała tylko jedno skrzydło. Jąkając się powiedziała.
- Cz-Cze-Cześć..

Namida

Namida przekrzywiła lekko łepek i zrobiła dziwną dla siebie minę. Przyjrzała się małemu człowieczkowi, którego widziała na drzewie, którego także magiczna siła (xd) sprowadziła na ziemię. - Cześć. - Powiedziała z uśmieszkiem i machającym ogonkiem. Dziwił ją widok kogoś tak małego... Zawsze ludziowie byli od niej więksi, a ta była maluuuuutka.