Czerwona łąka

Lily

Rozciągająca się na dużym obszarze łąka porośnięta trawą i mnóstwem maków przyciąga tu głównie wróżki, lecz inne istoty nie gardzą przebywaniem w tymże miejscu. Na rozległych terenach występują także pojedyncze drzewa liściaste i obok nich krzewy jagód i malin lub krzaczki truskawek. Pośród dużych koron maków rozrastają się też różnokolorowe kwiatki i trawy. Po ziemi biegają malutkie gryzonie, a nad roślinami latają kolorowe motyle, pszczoły i inne owady. Po niebie sporadycznie przelatują ptaki. Słońce często tu świeci, wiec jest ciepło. Szkarłatne morze, w którym można się zatopić zaprasza każdą istotę..
[link widoczny dla zalogowanych]
______________________

Lily przybyła tu na swym białym przyjacielu. Gdy znalazła się pośród czerwonych drzew zeskoczyła z szynszyli głaszcząc ją delikatnie po uszach.
- Idź, pobiegaj sobie. Ja tu posiedzę.. - rzekła do Sory jak do człowieka, po czym odprowadziła go wzrokiem i wspięła się na wysoką łodygę maku. Usiadła na środku kwiatu odginając pręciki na boki aby jej nie przeszkadzały. Z północy zawiał delikatny wiatr i poruszył łąką na boki co wprawiło łodygi w kołysanie. Lily położyła się i ze śmiechem na ustach oddawała się polnym zabawom..

Kagami

Przybiegła w to miejsce z zamkniętymi oczami, policzki miała mokre od łez lecz nie płakała. Biegła pomiędzy czerwonymi kwiatami, których było tu sporo. Nawet nie zauważyła, że ktoś tu jest oprócz niej. Mogła przez przypadek strącić małą wróżkę z kwiatu choć nie musiała. Pobiegła do jakiegoś dużego, rozłożystego drzewa i usiadła pod nim. Podkuliła kolana pod brodę i objęła nogi rękoma. Dużymi oczami była wpatrzona gdzieś w dal. Dlaczego coś ją ściągnęło do takiego wesołego miejsca? Nie mogło gdzieś indziej... Zaczęła coś szeptać pod nosem, po czym oparła czoło o kolana i łzy zaczęły same jej lecieć z oczu...

Lily

Istota przebiegła tuż obok kwiatu, który był siedzeniem wróżki. Roślina zachwiała się i Lily nie mogąc utrzymać równowagi spadła z kielicha na ziemię.
- Auu! - zawołała cicho łapiąc się za palec. Wsadziła go w swe usta i z ciekawością skierowała swój wzrok w kierunku odgłosów płaczu. Osoba nie była daleko, więc niebieskooka pobiegła w tamtą stronę. Pierwsze co rzuciło się w jej oczy to były buty. Tak. Je jako pierwsze ujrzała. Podniosła głowę i ujrzała dziewczynę, która płakała. Co prawda krople łez nie były takie duże dla niej ale jakby spadło na nią kilka to byłaby mokra i słona.
- Czemu płaczesz?

Kagami

Dlaczego on jej się przypomniał? Czy musiał znowu? Zawsze tak było... Kiedy o nim zapominała, on musiał dać o sobie znać w każdy, nawet głupi sposób. Nagle usłyszała jakiś cichy dźwięk przypominający lekko czyiś głos. Otarła oczy i podniosła głowę. Nikogo nie zauważyła. Zaczęła się rozglądać dookoła siebie, lecz nie przyszłoby jej na myśl, że ktoś może być bliżej niż myśli (xd).

Raven

Wszedłem w to miejsce i zobaczyłęm płaczącą Kagami pod drzewem,podbiegłem i mogłem nadepnąć na wróżke lecz w ostatniej chwili wziołem ją na ogon aby jej nie zdeptać.Położyłem wróżkę obok Kagami,klękłem i otarłem łzy które leciały z policzków dziewczyny-Czemu płaczesz?-spytałem poprawiając kapelusz.

Kagami

Spojrzała na Ravena zdziwiona jego obecnością w tym miejscu. Jeszcze raz otarła oczy i spojrzała na małą wróżkę, która musiała się wcześniej odezwać, a ona jej nie zauważyła. Zrobiło jej się trochę głupio, gdyż mała wróżka mogła poczuć się zlekceważona. Spojrzała na Ravena.. - Nie... To nic ważnego. - Spuściła wzrok w dół. Głos miała beznamiętny. - Chciałam po prostu sobie trochę popłakać. - Odpowiedziała niczym głupia blondynka. (bez obrazy dla blondynek. dodam, że sama jestem blondynką xD)

Raven

Uśmiechnołem się do dziewczyny,usiadłęm obok i wpatrywałem się w otoczenie przedemną-To dobrze bo nie lubie jak dziewczyny płaczą-powiedziałem, poprawiłem kapelusz-Nie niszcz piękna płaczem i smutkiem-dodałem z uśmiechem.

Kagami

-Piękna? A no tak... niszczę przyrodę. - Powiedziała z nikłym uśmiechem. Kolczyk w wardze poruszył się, ale to tylko przez to, że się nim zaczęła bawić. Zawiał lekki wiatr, który bawił się jej długimi, lekkimi włosami. - No wiesz... zdarzają się różne sytuacje. A czasami trzeba się wypłakać. - Powiedziała nadal wpatrując się w dół. Patrzała na swoje dłonie, nie z jakiegoś powodu. Po prostu tak jakoś xd.

Seele

Seele przybyła powoli i zaczęła się rozglądać. Była tu pierwszy raz. Jeszcze nigdy nie widziała takiego miejsca. Łąki? To nie dla niej, ale postanowiła trochę tu posiedzieć.
- Dzień dobry wszystkim - powiedziała z niewinnym uśmieszkiem.

Raven

Nie chodzi mi tutaj o przyrodę-powiedziałem z uśmiechem na pysku,wyjołem Saksę i z pnia drzewa wyciołem kawałek drewna,zaczołem żeźbić.Po kilku minutach w ręce trzymałem wyżeźbionego małego kociaka,postawiłem go na trawie
-Ass Karriba Esso-powiedziałem,robiąc przy tym kilka skąplikowanych ruchach łapami.Mały kotek poruszył się i po chwili zachowywał się jak prawdziwy kociak,miałczał mruczał ruszał ogonkiem.Dałem kotka na ręce Kagami i uśmiechnołem się do niej.

Kagami

-Nie? - Zapytała z lekkim zdziwieniem. Gdy zobaczyła, że Raven odcina kawałek pnia odezwała się. - No racja... Bo Ty niszczysz przyrodę. - Zaśmiała się... Jednak był to nadal lekko smutny śmiech. Spojrzała na osobę, która zjawiła się w tym miejscu. - Dzień dobry. - Powiedziała lekko zdezorientowana. Wzięła kotka na ręce i pogłaskała go za uchem, a on zaczął mruczeć.

Raven a Ty napisałeś o swoich mocach do Admina lub w temacie ?
wyrzeźbiony, zacząłem, rzeźbić, wyciąłem, miauczał,

Raven

//Tak napisałem żeby ni było xD a za błedy sorka nie mam mozilli i niechce mi sie ściągać xP//

Spojżałem na Kagami-No racja..-przyznałem z uśmiechem,schowałem Saksę i dopiero teraz z kaptura wyskoczył brązowo-szary Lemur,podszedł do Kagami i przytulił ją.

Kagami

No to w takim razie trzeba pamiętać o ortografii xD
spojrzałem

Gdy lemur uwiesił się jej na szyi ona spojrzała na niego zdziwionym wzrokiem. - Cześć mały. - Przywitała się już z nowo powstałym, nikłym uśmiechem. Już wcześniej poznała małą małpkę, jeśli mogła tak nazwać to stworzenie. Ale chyba można xd.

Lily

Malutka, zwinna Lily unikała każdego niebezpiecznego ruchu ze strony dużych istot. Usiadła z drugiej strony drzewa na wystającym korzeniu. Zapewne gdyby coś powiedziała wyszłaby na idiotkę lub obraziła nieświadomie smutną istotę. Oparła się o pień drzewa spoglądając z uśmiechem na łąkę pełną maków..

Kagami

Spojrzała się na przemieszczającą się małą, niebieską istotkę i uśmiechnęła się pod nosem. Może mogłaby z nią pogadać i poprowadzić dalsze badania? Teraz mogłaby pogadać z prawdziwą wróżką, a nie tylko czytać zapiski ludzi, którzy żyli jakiś czas temu. Tylko jak zagadać? Wcześniej mała wróżka się do niej odezwała, zapytała o jej problem. A teraz musiała poczuć się odtrącona. - Jestem Kagami. - Przedstawiła się ni stąd ni zowąd.