Jezioro Dzikich

Raven

Jezioro nad którym latają Dziie Feniksy ogniste, trawiaste, wodne i powietrzne.Są tu także dzikie Lemury tęczowo-ogoniaste które mają ogony w kolorach tęczy.Raz na jakiś czas wszystkie zwierzęta zamieniają się w Dajmony.Kto go złapie w postaci Dajmona ten do końca swojego życia zostanie Dajmonem--zwierzęciem i pomocnikiem właściciela.

____________________________

Wleciałem w to miejsce z Reni na Feniksie.Will wylądował na polance dalej od dzikich Feniksów,poprawiłem kapelusz i zjechałem po miękkim ogonie Feniksa czekając na Reni.

Kagami

Wśród zarośli dało się słyszeć szelest liści... można było go usłyszeć, lecz jednocześnie był cichy. Kagami biegła w swojej zwierzęcej postaci nie uważając wcale... Nie sądziła, że powinna zachowywać się cicho. Do jej uszu doszedł dźwięk trzepotania skrzydłami. Wiedziała, że jest to wielki ptak... I na pewno nie było to nic w rodzaju orła. Czając się jeszcze za krzakami zmieniła postać na ludzką ... Nie wiedziała kto czai się przy dziwnym jeziorze. Wyszła zza drzew i zauważyła Ravena z Reni, którą poznała nad Diamentowym Wodospadem. Ach... Jak ten czas szybko leci. Podeszła do jeziora nie zwracając na nic uwagi.

Akisa

Akisa przyszła szczęśliwa. Uśmiech na jej twarzy był szeroki. Naglę zauważyła pełno krwi i martwe osoby. Upadła na podłogę zapłakana. Przetarła oczy i wszystko znikło. Klęczała cały czas. Patrzała na swoje ręce. Widziała na nich krew.

Lily

Malutka, zwinna i niebieska po brzegi wróżka biegła przed siebie pomiędzy trawami ciesząc się, ze wyrosło jej drugie skrzydło i może latać. Jak na razie nie opanowała tej umiejętności, lecz zamierza rozpocząć niedługo trening. Co kilka kroków wyskakiwała w górę machając niedbale skrzydłami aby zobaczyć gdzie idzie i czy ktoś tam jest. Drugą rzeczą z jakiej się cieszyła był wzrost. Miała już około 15 centymetrów! Wtem zobaczyła dziewczynkę. Siedziała w trawie tyłem do Lily, wiec nie mogła zobaczyć jej buźki. Podbiegła do niej i przechodząc koło niej usiadła przed nią na kwiatku aby być widoczną.
- Witaj, co się stało?

Kagami

Kagami odwróciła się słysząc szloch. Spojrzała na dziewczynkę z lekko zmartwioną miną... Lubiła dzieci. Podeszła do niej i ukucnęła obok. - Hej mała... Co się stało? - Zapytała z ledwo słyszalną troską w głosie. Spojrzała na wróżkę, którą już gdzieś, kiedyś widziała... Nawet pamięta chyba gdzie. Uśmiechnęła się do niej i znowu przyjrzała się dziewczynce.

Akisa

Na moich rękach jest krew - powiedziała ze przerażeniem w głosie. Jednak na jej dłoniach nie było, ani jednej kropli. Jej oczy były rozszerzone. Potrząsnęła głową, a krew nagle znikła. Jej oczy wróciły do normy. Spojrzała na dziewczynę i wróżkę. - Hejka jestem Akisa - przywitała się.

Amber Snopay

Akurat zwiedzała to miejsce i natknęła się na jakieś dziewczyny.Nie wiedziała czy podjąć kroki i przywitać się grzecznie czy też zostać tam gdzie stoi.Wybrała tą pierwszą opcję - Witam wszystkich jestem Amber- przywitała się bo przecież trzeba znaleźć nowych znajomych....

Akisa

Akisa spojrzała na Amber. - Hejka ja jestem Akisa - powiedziała. Dziewczyna wydawała się bardzo miła. - Chcę dorosnąć - rzekła wesoło. Marzyła by szybko urosnąć. Spojrzała w oczy Amber i się uśmiechnęła.

Amber Snopay

-O miło mi,nie martw się na pewno urośniesz-uśmiechnęła się do Akisy.O jaka fajna ta dziewczynka!Ma taką słodką buźkę i oczka i wogóle.Amber kochała takie dziewczynki.

Akisa

Akisa uśmiechnęła się szeroko do Amber. Stała przed nią patrząc w górę. - Ja chcę szybko urosnąć - powiedziała. - Znasz jakieś sposoby? - zapytała z nadzieją że zna. Akisa polubiła Amber.

Amber Snopay

-Hmm znam taki że trzeba dobrze się odżywiać aby urosnąć-powiedziała i uśmiechnęła się szerzej.Tak...chyba tylko ten sposób znała....

Akisa

Super - powiedziała ze szczęściem. Zaczęła szukać owoców. Potem przyszła. W rękach miała pełno owoców. Zaczęła wszystkie jeść. Czułe że roście, ale nie było zmian Westchnęła i powiedziała - Chcesz. - Dała jej owoca.

Amber Snopay

-Wezmę jedną malinę-powiedziała i spojrzała na dziewczynkę-Nie martw się na sto procent urośniesz ale na to potrzeba czasu-odpowiedziała i położyła jej rękę na ramieniu

Akisa

Akisa znów westchnęła i rozejrzała się. Potem patrzała na Amber z radością. Akisa teraz jadła sobie jabłko. Uwielbiała je. Uśmiech na jej twarzy był szeroki.

Amber Snopay

-No to co robimy a może o czym rozmawiamy?-zapytała się siadając na trawie.Cieszyła się że poznała tak fajną dziewczynkę.Ciekawe czy inni w tej krainie też będą mili...