Jaskinia Ravena w ścianie przepaści

Reni

- A umiesz? - Spytała się i zrobiła wielkie oczy. Ona takich rzeczy nie umiała, nie uczyła się - mógłbyś to zrobić? Jak? - Zawsze była niedowiarkiem, chciała mieć dowody istnienia. Nie wierzyła na słowo, bo za dużo razy się zawiodła.

Raven

Jasne że tak-powiedziałem poprawiając kapelusz.Złożyłem łapy robiąc szybkie,trudne ruchy łapami-Ass Karriba Esso-Powiedziałem a figurka poruszyła się.Chwile potem skrzydlata,drewniana,dziewczyna wzleciała w powietrze i usiadła na ramieniu prawdziwej Reni.

Reni

-Wspaniałe - powiedziała zachwycona i jeszcze bardziej oczarowana - jest... wspaniałe - ledwo wydusiła tych kilka słów. Z zachwytu zaniemówiła. Zaczęła się jeszcze dokładniej przyglądać figurce. "Jest piękna" pomyślała.

Raven

Masz swojego Dajmona?-spytałem i gwizdnołem.Z kaptura wyskoczył Lemur-Rav pokaż jej-powiedziałęm a ten zszedł na ziemie.Szary dym zasłonił Lemura a gdy dym opadł stał na miejscu zwierzaka chłopak(look na zdj).

Reni

-Nie, jeszcze nawet nie myślałam, choć może kiedyś... - powiedziała dokładnie mu się przyglądając. - Nie wiem nawet kim byłby - powiedziała trochę niedokładnie, ale teraz nie zwracała uwagi na poprawność, bo komu się chce?

Raven

Rav uśmiechnoł się do Reni-Rav jestem-powiedział i usiadł obok mnie.Spojżał na Reni i swoim długim ogonem owinoł się i zmienił w Lemura.Ja spojżałem na Rava a ten wskoczył mi do kaptura-Wiesz nie można wiedzieć czy któreś zwierze to Dajmon,ujawni sie dopiero gdy będzie miał zauwanie do właściciela-powiedziałem.

Reni

- Ja teraz zwierzęcia żadnego nie posiadam - powiedziała, choć w jej głosie można było wyczuć nutę smutku. Chciała mieć kogoś, kim mogłaby się opiekować, ale brakowało jej odwagi. Tak było zawsze.

Shinra

Lisicę jakieś licho przyciągnęło w nędzne strony terenów Zmiennokształtnych. Nie miała zamiaru nikomu uprzykrzać życia, do puki nie zobaczyła przepaści. Cofnęła się i przyglądała oddali. Znów wróciła na skraj jaskini i zawisła na niej. topami szukała podparcia. Stanęła na odstających skałkach i złapała się za liany, które odstawały od skał. Spuszczała się powoli i wylądowała w jaskini. Usiadła z boku i patrzyła w dół machając nogami. Zerkała na nieznajomą i w końcu wstała, a po chwili wymanewrowała zmiennokształtnego i stała przy niej.
- Znamy się? - Spytała starając się przypomnieć sobie nieznajomą. Może ją gdzieś spotkała...

Reni

- Nie jestem pewna, ale chyba tak - próbowała przypomnieć sobie jej imię - ale dla przypomnienia jestem Reni, widziałyśmy się raz, może dwa. Chyba nad wodospadem, bo tam często siedzę. - Odpowiedziała grzecznie. - Możesz mi przypomnieć swoje imię?

Shinra

- Shinra. - Rzekła z mętnym i niemym wyrazem twarzy. Jedynie jej spojrzenie, zimne i obojętne na dobra tego świata, wędrowała po całej jaskini i wróciło do rozmówczyni. Lisica podrapała się za wielkim uchem, a właściwie to złapała za skórę z nim. Uważnie przyglądała się Reni i zimnym spojrzeniem zlustrowała ją.
- Co robisz w tych okolicach? - Spytała kiwając głową w stronę Burka. Marne istotki otaczały ją na tym nędznym padole, a ona nie mogła znieść tego, że otaczają ją takie żałosne egzystencje.

Raven

Wyczułem czyjś nowy zapach,poprawiłem kapelusz-Witam-powiedziałem z uśmiechem na pysku.Wyjołem Saksę i zaczołem ją ostrzyć.Rav zmienił się w Lemura i wskoczył na moje ramie w chwili kiedy lisica weszła do jaskini,tak więc nie mogła zauważyć że owy Lemur jest Dajmonem.

Shinra

Zmiennokształtni zawsze tacy? Zawsze wyskakują z bronią i niby ją ostrzą, lub oglądają, żeby tylko kogoś nastraszyć. Miecz znów lekko drgał. Runy. Tak. Ich zastosowanie i fakt, że znajdują się w klindze miecza, sprawiał, że owy miecz mógł być żywy. Drgania, choć niewidoczne nawet dla lisicy, były przez nią odczuwalne i wyraźne. Miecz zawsze popierał ją. Gdy chciała przebić nim ludzi, zachęcał drganiami, a gdy teraz chce pobawić się z Burkiem, też. Ignorowała miecz i nie kierowała ku niemu ręki. Nie odwracając wzroku od Reni, pociągnęła nosem. Trochę lemura, trochę człowieka, trochę Burka. Dajmon. Ignorowała marne istotki, które ją otaczały. Skupiła się na Reni. W sumie. Nie warto było zawracać sobie głowy. Odwróciła się i zbliżyła do dajmona. Wyciągała rękę w jego stronę. Powoli z lekkim, nikłym uśmieszkiem na twarzy zaczęła go głaskać. Węch zawsze jej pomagał, a teraz mogła spokojnie uprzykrzać innym życie.

Brak weny -.-

Raven

//hehh tylko nic nie rób Dajmonowi bo zabije xD//

Dajmon na to normalnie,wskoczył jej na ramie i przytulił obejmując jej szyję.Zeskoczył wpatrując się w nią swoimi czerwonawymi oczkami.Ja natomiast schowałem Saksę inie miałem nic do roboty więc wyjołem kulki dymne i zaczołem je czyścić.

Shinra

Zrobiła swoją minę pod tytułem "Nie dotykaj mnie" i spojrzała na lemura z wyrzutem. Miecz zadrgał intensywniej, lecz delikatne fale uderzające w ciele lisicy zniknęły. Shinra nie czuła się tu normalnie. Na całym świecie. Nie czuła się Zwierzołakiem. Nikim się nie czuła. Spojrzała na Ravena i rozpłynęła się w powietrzu. Sylwetka lisicy stawała się coraz to bardziej przezroczysta i w końcu zniknęła zupełnie.

Reni

Reni patrzała jak Shinra znikała. Ona tak nie umiała, ale posiadała inną umiejętność. Rav wydawał jej się sympatyczny. Był Dajmonem, ale to nic nie zmieniało. Zamknęła oczy. Była trochę zmęczona. Nie spała.